Handmade by Maria Nikol

Απρίλης ήταν όταν ήρθα δειλά να φτιάξω  ένα blog-σπιτάκι !! Τι περίμενα ;;; Τίποτα από όσα συνέβησαν στην πορεία !!! Μα τίποτα !! Βυθισμένη σε έναν κόσμο απόκοσμο , περπατούσα στο μοναχικό μου δρόμο ,με πολλές θλίψεις και καταθλίψεις να σου πω ,αλλά κάπου στην άκρη του μυαλού υπήρχε ένα χαμόγελο , μια ελπίδα...

Μπορείς - φίλε - ναι μπορείς να τσαλακώνεις την απαλή σκλαβιάτου βολέματος...Μην ψάχνεις - του κάκου - να'βρεις εργαστήρι για να γίνειςήρωας.Έλα από δω...Εδώ που δεν υπάρχουν εξώστες στον ήλιο. -Εδώ, που φτάνει η μυρωδιά της ζωής απ' έξω - αχνά -και μας σπάει τα ρουθούνια -Εδώ, που μικρά - αναμάρτητα - παιδάκια, κίτρινα...