Λάμψεις μιας μουντής μέρας !!!

Μια μέρα μουντή  που ό ήλιος τράβηξε τις κουρτίνες του και κρύφτηκε πάλι και με  αραιό ψιλόβροχο κατέβηκα στο Σύνταγμα για μια προγραμματισμένη δουλειά !!!
Ξαφνικά αποφάσισα ότι δεν θέλω να πάω στη δουλειά μου , μπορούσε να περιμένει και αφού ενημέρωσα , βλέπω την επιβλητική πόρτα του Εθνικού κήπου και έτρεξα να μπω !!

Γιατί είναι κάποιες φορές που θέλεις κάτι για σένα , περπατώντας αργά , ήρεμα πάνω στο βρεγμένο χώμα!

Ένιωσα σαν παιδί που κάνει αταξία και χαμογέλασα αχνά!!Ήθελα  απελπισμένα τον αέρα και τη μυρωδιά των βρεγμένων δέντρων και φυτών !!!Περπάτησα ανάμεσα στα δέντρα και όλη η φασαρία της τσιμεντούπολης έμεινε έξω , όλες μου οι σκέψεις  κουβάρι μπλεγμένο με φόβο , θλίψη και λίγες κλωστές αδύναμης ελπίδας! Εκείνο το τρέμουλο εκεί στο βάθος της ψυχής γύρευε τη σιωπή

Τα κλαδιά  των δέντρων αγκαλιασμένα και τα φιδωτά δρομάκια σε προκαλούν να συνεχίσεις!!!

Βλέπω με άλλο μάτι το σχήμα και το χρώμα των φύλλων , το ύψος των δέντρων , τους ρόζους στον κορμό τους και ψάχνω να δω αν κάποιο μπουμπούκι προμηνύει την Ανοιξη !!

Τα σιωπηλά ζωάκια , μένουν εκεί ακίνητα και που πολύ θα ήθελα να μάθω από που πηγάζει η σιγουριά τους !!!

Ο ήλιος αγωνίζεται να σκίσει την κουρτίνα αλλά μάταια , σύννεφα και λεπτές στάλες βροχής που μου άρεσαν !! Λες και μπορούν να πλύνουν πληγές!!

Ρίζες που βγήκαν στην επιφάνεια , στηρίζουν ένα τεράστιο φυτό!!!

Η μικρή μου λιποταξία έφτασε στο τέλος της , το τσουχτερό κρύο κράτησε ότι ζεσταίνει την καρδιά !!
Δεν είναι το πιο όμορφο , ούτε σπάνιο μέρος , είναι απλά ένα μέρος για απάγκιο σώματος και καρδιάς!!!