Γνωρίζοντας τη Θράκη ...

Η Θράκη στο μυαλό μου έχει έναν ιδιαίτερο σεβασμό για όσα συνέβησαν στον πληθυσμό της κατά την διάρκεια των πολέμων .

Ενα οδοιπορικό στην Θράκη έκανα και εδώ θέλω να ευχαριστήσω την δευτεροκόρη μου Πένυ που με έσπρωξε με δύναμη να φύγω.

Ο λόγος είναι η πολύχρονη ασθένεια του μπαμπά της και εκείνη μου δείχνει την αγάπη της να τον φροντίσει , να μείνει κοντά του .

Η Κομοτηνή είναι πολυπολιτισμική πόλη με τον τον πληθυσμό της να μιλάει πολλές διαφορετικές γλώσσες.

Η κεντρική πλατεία με τον πύργο του ρολογιού και το ΄΄Γενί τζαμί΄΄ στο βάθος.

Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Στην Κομοτηνή η ανεργία είναι μεγάλη και υπάρχουν γύρω στις 12000 φοιτητές.

Επόμενη πόλη είναι το Σουφλί Έβρου το οποίον γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη από την καλλιέργεια του μεταξοσκώληκα .Στο Μουσείο τέχνης μεταξιού θαυμάσαμε τον τρόπο δημιουργίας του μεταξιού ,τους παλιούς αργαλειούς,το υπέροχο παλιό κτίριο

Αγοράσαμε βέβαια υπέροχα μεταξωτά μαντήλια και έστειλα το νοερό μου χαιρετισμό στη διαδικτυακή φίλη Σοφία Τσιμάρη.

Επόμενος προορισμός η Αδριανούπολη της Τουρκίας (Edirne),μια πόλη με πολλούς φοιτητές και μεγάλη εμπορική κίνηση.

Στα Ελληνικά σύνορα..

Στο Τουρκικό έδαφος αυτή η πινακίδα με παραξένεψε που δείχνει ολόκληρη την Κύπρο κόκκινη.......

Το τέμενος Σελιμιγιέ με 999 παράθυρα (μνημείο Unesco) και το αρτιότερο έργο του Οθωμανού αρχιτέκτονα Σινάν.

Η κλειστή αγορά της πόλης

Παλιό παραδοσιακό κτίριο . Μετά την υποτίμηση της Τουρκικής λίρας πολλοί Ελληνες επισκέπτονται την πόλη και αγοράζουν πραγματικά φτηνά προϊόντα.

Στη Θράκη υπάρχουν τα Πομακοχώρια που έχουν διατηρήσει το γραφικό χαρακτήρα τους και τον πολιτισμό τους. Οι Πομάκοι είναι Έλληνες Μουσουλμάνοι με τη δική τους διάλεκτο , ενδυμασία και μειονοτική εκπαίδευση.

Ο Εχίνος είναι το μεγαλύτερο χωριό , με πολλούς μικρούς μαθητές. Είναι η γιορτή της 25ης Μαρτίου.

Η Ξάνθη γνώρισε τεράστια οικονομική άνθιση από την καλλιέργεια του καπνού και προσαρτήθηκε στην Ελλάδα το 1920 με τη συνθήκη των Σεβρών , αφού γνώρισε την βαρβαρότητα των Βουλγάρων κυρίως.

Το λαογραφικό μουσείο της Ξάνθης ανήκε σε Έλληνες καπνέμπορους και χτίστηκε το 1860 με επιρροές Ρώσικες , Βαυαρικές αλλά και Ανατολίτικες αφού διαθέτει χαμάμ και εσωτερικές τουαλέτες.

Εργο τέχνης η πορσελάνινη θερμάστρα!!!!!

Ένα δείγμα των υπέροχων ταβανιών......

Περπατήσαμε τα πλακόστρωτα δρομάκια της παλιάς πόλης που το βλέμμα σε κάθε γωνία αιχμαλωτίζεται.

Οι φωτογραφίες μαρτυρούν την αίγλη της Ξάνθης αν και είναι μόνο λίγες .

Ένα σύντομο πέρασμα και από την λίμνη Βιστωνίδα που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει παραχωρηθεί στη Μονή Βατοπεδίου .

Μέσα στη λίμνη είναι χτισμένα δύο εκκλησάκια εξαιρετικής ομορφιάς.

Η λίμνη φιλοξενεί μια πλούσια ορνιθοπανίδα με 322 είδη πτηνών.

Τελευταίος προορισμός η πόλη της Καβάλας που μαγεύει όλους τους επισκέπτες μαζί και εμένα βέβαια.

Το παλιό υδραγωγείο που χτίστηκε από τον Ιουστινιανό.

Η πόλη από το κάστρο.

Συντήρηση του σχολείου...

Η άλλη πλευρά του σχολείου.

Το οδοιπορικό μου όπως βλέπετε περιέχει φωτογραφικό υλικό μόνο από τις παλιές πόλεις που ξυπνούν μνήμες άλλων εποχών και οι κατακτητές που πέρασαν άφησαν το στίγμα τους . Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για μένα και ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη συντροφιά σας στο ταξίδι μου. Τα βράδια υπέροχα με γεύσεις τοπικές.

Στη διαδρομή μου ένα φυτό αιχμαλώτισε το βλέμμα μου και είναι αυτό που θέλω να σας χαρίσω και να σας ευχηθώ ολόλαμπρες μέρες . Να είστε καλά , να προσέχετε τους εαυτούς σας .

Και το απόλυτο μώβ για το Κατερινάκι...

Μια δυνατή και εγκάρδια αγκαλιά από μένα αγαπημένοι μου.

Καλό μας βράδυ.