Δεν είμαι δάκρυ στο λαιμό!!!!

Δεν είμαι δάκρυ στο λαιμό
στον άσπρο το λαιμό σου.
Δεν είμαι άκρη στο γκρεμό
γκρεμός μες το μυαλό σου.

Είμαι ένα πέρασμα
απ΄της ζωής τα στήθια
και οτι και αν σε κέρασα
σ΄αγάπησα στ΄ αλήθεια!!
(στίχοι: Σμαρώ Παπαδοπούλου)



Ανάμεσα στα σφυρηλατημένα και τα οξειδωμένα έργα μου σκέψεις , καθαρές , άλλοτε θολές μα οι δικές μου σκέψεις!
Και το χαμόγελο εκεί δίπλα παραμονεύει , χωρίς λόγο και αιτία.
Οκτώβρης έρχεται φίλες μου  και θέλω να ευχηθώ απλά , όσοι πέρασαν δύσκολα να γλυκάνει ο πόνος τους τις μέρες του νέου μήνα και όσοι πέρασαν γαλήνια να συνεχίζουν όμορφα !

Κοιτάζω ξαφνου τα χέρια μου , κάπως ταλαιπωρημένα από την οξείδωση και χαμογελώ!
Αυτά τα χέρια που αγκαλιάζουν , που χαιδεύουν που κάνουν τόσο όμορφα πράγματα , αλλά και χέρια που βάφονται με αίμα , χέρια ντροπής , προέκταση ενός μυαλού υγιούς η διεστραμμένου !
Ξαναχαμογελώ γιατί αυτά είναι τα χέρια μου που είναι από καθαρό μυαλό και  δημιουργούν για μένα και για άλλους!

΄΄Δώς μου το χέρι σου , φυσάει΄΄!!!

Θα το λέω βραχιόλι , αν και το έχω ακούσει χειροπέδα , μα όχι δεν μου αρέσει η λέξη , δεν θέλω φυλακισμένο χέρι , αλήθεια σας λέω βρώμισε μόνο από την οξείδωση!!!

Να προσέχετε τον εαυτό σας , να χαμογελάτε , να αγαπάτε , με δόσεις ελπίδας και αισιοδοξίας!!!

Αγαπάτε και δείξτε το , μη φοβάστε , αγκαλιάστε τους αγαπημένους σας , αγγίξτε τρυφερά το μάγουλο η το χέρι , ένα ζεστό κύμα αγάπης ξεχύνεται από μέσα μας!!!

Φίλες μου εύχομαι  καλό μήνα Οκτώβριο με γαλήνη και ηρεμία στο νου και την ψυχή μας !!
Να είστε όλοι καλά , σας αγαπάω ειλικρινά!
Καλό σας βράδυ!!