Αγαπημένα παλιά αντικείμενα.....συνέχεια

Η Ρένα Χριστοδούλου λοιπόν με την έμπνευσή της , αναμόχλευσε όλες μου τις αναμνήσεις  έτσι λοιπόν έχω πάρει φόρα και σταματημό δεν έχω.

Αυτή η ανάρτηση αφορά στα αγαπημένα μου λαμπατέρ.
Αυτός ο γοητευτικός ιππότης βρισκόταν στο σπίτι της νονάς , κάποια φορά από τις πολλές που τον κοίταζα, μου λέει τον θες? Τον άρπαξα λοιπόν του έβαλα καπέλο  και είναι στο σπίτι μου. Η νονά δεν βρίσκεται στη ζωή να τον καμαρώσει τον κούκλο της , όπως έλεγε.

Αυτήν την μπρούτζινη φιγούρα της μητέρας με το μωρό της  και το καπέλο galle ,την αγόρασα από παλαιοπωλείο , όταν την ανάβω και φαίνονται τα χρώματα και τα σχέδια , είμαι σε κόσμους ονειρικούς.

Και αυτή η λάμπα έχει αγοραστεί από μένα, είχε ένα πανέμορφο γυαλί μουράνο , όμως στο μεγάλο σεισμό της Αθήνας έσπασε , έτσι το αντικατέστησα , με αυτό από φυσητό γυαλί.

Αυτή η λάμπα ανήκε στην θεία μου , ήταν η καλή της λάμπα , η λάμπα του σαλονιού...
Τελευταία αλλά όχι καταιδρωμένη , άφησα ένα πολυαγαπημένο φωτιστικό τοίχου , έχει την ιστορία της και αυτή . Αποτελεί δώρο καλής φίλης από ένα από τα πολλά ταξίδια της στο Βέλγιο, επισφράγισμα της πορείας και της καλής πορείας της υγείας του παιδιού της.

 Να μη σας δείξω και αυτή τη μπρούτζινη γυναικεία φιγούρα? Εδώ καμαρώνω , αντιστάθηκα λοιπόν και δεν την έκανα λαμπατέρ.
, Αυτά για σήμερα φίλες μου , μη φανταστείτε τα τελευταία , έχω απέραντη αγάπη και λατρεία στα παλιά αντικείμενα , όπως και πολλές φίλες εδώ , έτσι ας κάνουμε τη Ρένα να τρέχει να τα μαζεύει.
Φιλιά σε όλες και ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και τις επισκέψεις σας.